Życzenie i spadająca gwiazda.1

Dopiero teraz zwróciłam uwagę na Michała.Była czarujący i naprawdę przystojny. Miał czarne włosy a oczy koloru piwnego. Wyższy od prawie całej klasy… ode mnie był wyższy o głowę. Ciągle się uśmiechał i wygłupiał. Rozweselając tym wszystkich.Nic więc dziwnego że na każdej przerwie stał otoczony dziewczynami. Jakoś średnio mnie to obchodziło. Nie interesowałam się nim, wolałam poczytać sobie fajną książkę,niż go słuchać i ślinić się na każdy jego widok jak inne  (…)

Hope cz.19

końca wie o moich zdolnościach. Jej związane ręce to tylko przykrywka, bym się zagubiła. Ona jest nadzwyczajna. Podobna do mnie, ale nie zupełnie. Czytam z jej oczu jak z księgi. Zakazanej księgi, bo wiem, że w każdej chwili mogłaby zbudować barierę, poddać się innemu uczuciu, ale ona się nie rusza. Nie chce zmieniać tego co postanowiła, lub zostało postanowione. Czuję się mocna do póki ona nie bierze góry nad moją siłą. Chociaż nie to nie ona. Magda nadal jest bezbronnym emocjonalnie (…)

On, Ona, On cz.10

Zeszliśmy z parkietu . Tym razem wzięłam dosyć mocnego drinka. Potem znów potańczyliśmy. Już lekko wirowało mi w głowie. Paweł wziął mnie pod rękę, wyprowadził z klubu i oznajmił, że jedziemy do domu. Nie opierałam się. Stanęłam przed autem i wyciągnęłam z torebki paczkę papierosów. Wzięłam jednego i zaczęłam palić. Chłopak do mnie podszedł. Powiedziałam do niego ‘ Dawaj palimy na studenta.’. Nic nie odpowiedział. Wziął dużego bucha, przytknął usta do moich. Wypuściłam dym (…)

Bieg i dziwny nieznajomy cz.9 (ostatnia)

Dzisiaj jest naprawdę stresujący dla mnie dzień. Mimo że już jesteśmy według prawa nadludzi- małżeństwem, to jednak u ludzi nie. Chciałam z tym poczekać ale Jack się upierał przy swoim. Mieliśmy zgodę moich rodziców a kościół też zamówiony. Teraz wystarczyło wyjść tam w sukience i powiedzieć tak. Jednak strasznie się stresowałam.Już byłam w swojej pięknej białej sukni. Czekałam jedynie na tatę, który miał mnie zaprowadzić do ołtarza. Zjawił się, idąc do mnie wolnym krokiem (…)

Hope cz.17

Postanowiłam nie zaprzątać sobie teraz tym głowy. Chyba do końca zwariowałam, bo zaczynam mieć nadzieje, że wyjdę z tego cało. Skupiłam się na treningu i już po chwili, mimo moich dobrych chęci zdałam sobie sprawę z mojego błędu. Aleks kazał mi podejść do balustrady i spojrzeć w dół. Zrobiłam to, ociągając się. Mój lęk jednak nigdy nie chował się w szafie, tym razem nie było wyjątku. Świat zawirował, wszystko się rozmazało, a w mojej wyobraźni już spadałam w dół roztrzaskując się o (…)