Undecided cz.1

Przez te kilka godzin w hospicjum całkowicie zapomniałam o swoich problemach. Dzieci dały mi tyle energii, że mogłam góry przenosić. Są mądrzejsze niż nie jeden dorosły i o wiele lepiej znają życie. Choć niektóre mają zaledwie 3 lata. Kocham je wszystkie. Tak wiele bym dała, żeby wyzdrowiały, cieszyły się życiem. Niestety nie mogą. Czekają na paskudną śmierć, która jest bezlitosna i zabiera takie małe aniołki. Przy nich  (…)

R1 – Zraniona Dusza cz1

Wiedziałam że będę musiała zaraz wracać do swoich czterech ścian, tego ranka matka wróciła ze swoim ‘’najnowszy’’ ukochanym i starałam się trzymać od nich na jakiś bezpieczny dystans ale nawet wtedy kiedy znikałam z ich oczu to również był dla niech problem. Matka odkąd wróciła głownie zajmowała się pielęgnacją swojej urody a raczej jej podtrzymaniem, bo prawda była taka że ta oszałamiającą niegdyś blondynka z  (…)

rozdział I: niebieska kurteczka.

Dziewczynka uśmiechnęła się, a on stwierdził, że to niesamowite jak szybko dzieci potrafią zmienić swój nastrój. Skakanka emocji. Ciepło-zimno.
Pomyślał, że może to mógłby być dobry pomysł na reklamę. Technika emocjonalna. Uśmiechnął się sam do siebie i wstał.
– Dzięki mała za towarzystwo. Będę już leciał. – Machnął jej ręką i ruszył w kierunku wyjścia z parku. “No dziewczynko, jak reklama wypali to  (…)

Ostatni rocznik cz 1

– Dasz radę? – zapytał nieco kpiąco – Rozmawiałem z nim. Masz spore zaległości, nawet mój nieprzeciętny intelekt miałby problemy z taką partią.
Że co? Miałam wrażenie, że jestem królikiem doświadczalnym, a mój profesorek czeka na kolejne posunięcie. Dziewczyny do opisu zapomniały dodać, że jestem cholernym egocentrykiem. Postanowiłam, że zaryzykuję i spróbuję wbić mu szpilkę. Może jego ego-balonik cudem pęknie (…)

Czy to ten jedyny ? nr.1

-Dziewczyny jeszcze raz a was rozsadze-powiedział nauczyciel ale ja go mam w mojch czterech literach. Teraz to jeszcze zaczęła jakieś gesty robić dla lepszego efektu. – Mówiłem coś Eliza do… Bartka już. – spoko spoko mnie pasuje on sobie myśli że my się nie lubimy tak ma być. Bartuś napisał mi jakieś karteczki. “Co ty na to” i “kino ty i ja”. W odpowiedzi usłyszał “No oczywiście”. Resztę lekcji siedziałam z Amandą. Zrobiłam  (…)