Ostrze cz.3 – Zawsze będę cię ratować

Tennys bez słowa wstał od biurka i podszedł wolnym krokiem do dziewczyny, cały czas się w nią wpatrując. Wojowniczka nie ugięła się pod przeszywającym spojrzeniem jego zielonych oczu. Przyglądała mu się podejrzliwie zastanawiając się, o co dowódcy chodzi tym razem. Ten, patrząc Ermelin prosto w oczy, wziął ją za rękę. Dziewczyna miała ochotę trzasnąć go w twarz, ale powstrzymała się. Koniec końców miała do  (…)

Ametyst – ROZDZIAŁ 3

Chwilę zajęło jej, zanim otrząsnęła się i skierowała swój wzrok na sylwetkę, która górowała nad nią, sprawiając wrażenie oddalonej o całe lata świetlne, na tle, już całkowicie rozjaśnionego promieniami sierpniowego słońca, nieba. Wpatrywała się nieco rozkojarzona w postać wysokiego, szczupłego, lecz dobrze zbudowanego, mężczyzny. Miał na sobie czarne dżinsy i szarą koszulę zapiętą pod samą szyję. Nie widziała jego  (…)

Ja, On i moja rodzina wampirów cz.1

W szkole jest pełno ludzi ale do tego każdy może się przyzwyczaić (oczywiście mowa o wampirach ) dzięki temu że żywie się krwią zwierząt – i że wczoraj byłam na polowaniu z Edziem – jeszcze prościej jest z nimi wytrzymać. Najpierw kierujemy sie na stołówkę. Ok co by tu kupić….. Hmmm. Dobra jakiś sok jabłko i sałatka i nic więcej powinno wystarczyć dla złudzenia. Nie myślcie że bym to jadła od kąd jestem wampirem nie  (…)

Miłość szczęśliwa… to marzenie.

Zaczynam wariować. Całą dzisiejszą lekcję ćwiczyłam swoje imię z jego nazwiskiem. W końcu pan Clarson zauważył, że go nie słucham i wyrwał mnie do odpowiedzi. Oczywiście nic nie umiałam, więc dostałam pałę, a moje odpowiedzi na te trudne pytania były tak głupie, że wszyscy je komentowali i cytowali. Najgorsze z tego wszystkiego było to, że zostawiłam kartkę z moimi… ekhm… zapiskami na biurku i Jared mógł zerknąć. Gdy  (…)

Ostrze cz.1 – Wspomnienia tamtych dni

Ermelin rzuciła mu gniewne spojrzenie i opuściła Salę. Przeszła przez długi korytarz prowadzący do schodów na górne piętro, gdzie znajdowały się pokoje wojowników. Trzasnęła drzwiami, gdy weszła do swojego. Podeszła do okna i opadła na krzesło stojące przed nim. Zawsze, gdy wpatrywała się w widok za oknem – zielone wzgórza, potężne drzewa, błękitne niebo – nachodziły ją wspomnienia. Jak teraz. Widziała siebie na  (…)