Z pamiętnika Pauliny. Rozdział 1

Miałam łzy w oczach. Sebastian nic nie odpowiedział widocznie Wiola miała rację. Szybko wstałam z ławki. Szłam jak szybkim tempem aleją w parku. Chciałam jak najszybciej z tamtąd uciec. Czułam się tak źle. Nagle poczukam jak ktoś łapie mnie za rękę. To byl Sebastian!
-Poczekaj! Nie wiem co ci powiedziała Wiolka, ale wiem jedno. Kocham cie i chce być tylko z tobą, nie przeszkadza mi że jesteś małomowna  (…)

i co teraz?

Ciężko pisać o swoim życiu, ale spróbuje mam 21 lat od roku pracuje jako kelnerka, mam chłopaka Roberta ponad 2 lata z którym kiedyś wiązałam całe swoje życie. Myślałam, że to ten jedyny, mój książę z bajki. Szybko jednak to się zmieniło. A dokładnie wtedy, gdy mój ukochany zaczął pisać z innymi księżniczkami. Byłam młoda może i nawet głupia, ale wybaczyła. Przysięgał mi, że między nimi do niczego nie doszło, jednak wiem na pewno (…)

Zazdrość o byłą. Cz. 2.

Przyszła sobota. Zmęczona całą sytuacją prawie zasnęłam na krześle przy łóżku, gdy nagle ktoś wszedł na salę. To była ona. Dziewczyna, która od roku nie dawała Kubie spokoju. Dziewczyna, przez którą tutaj leżał.
– Co Ty tu robisz?! – zapytałam nieco wyprowadzona z równowagi na jej widok.
– Przyszłam zobaczyć jak on się czuje. – odpowiedziała jakby przestraszona (…)

smutek wymaga opieki

Przypadki są podobno tylko gramatyce..Dla mnie to nie mógł być przypadek…Chociaż minęło, już kilka lat, ten czas pamiętam z zadziwiającą dokładnością. Nowa praca, wymarzone studia, nowi znajomi. To właśnie wtedy poznałam Filipa. Filip, dla wielu lasek facet idealny, przystojny, zabawny, student architektury (zawsze miałam przyciąganie do artystycznych dusz), idealnie zaplanowane życie z dokładnością co do milimetra (…)

Zakręcony Świat Julii. Rozdział 12

Następnego poranka zjadłysmy śniadanie z Anną bo Tomek pojechał do pracy. Po śniadaniu wybraliśmy się do Kuby. Droga do Domu Dziecka to około godziny w tym czasie Anna opowiadała mi całą historię jak domyśliją się że mogę być jej córka. Powiedziała że gdy zobaczyła mój akt urodzenia i datę to coś ją ruszyło. I wtedy porozmawiala z moimi rodzicami o swoich przypuszczeniach.. Nie mogli w to uwierzyć, lecz poprosiła  (…)