Uciekając przed przeszłością

Ostatni raz spojrzałam na wnętrze pokoju. Postanowiłam zostawić wszystkie zdjęcia, pamiątki rodzinne a co najważniejsze swoją przeszłość, którą w żaden sposób nie potrafiłam zmienić. Spakowałam się w małą walizkę. Wziełam najpotrzebniejsze rzeczy jakie wtedy przyszły mi na myśl. W walizce znajdowały się ubrania, kosmetyki, zapasowy telefon, aparat i kilka zeszytów z zestawem długopisów. Przejechałam jeszcze dłonią o (…)

Nie była tancerką -rozdział 1-

A tego najwyraźniej oczekiwał od niej Raphael Jones, najbardziej znienawidzona postać w (dość krótkiej, co prawda) historii jej życia.
Zdecydowanie był to typ człowieka, który wybiera sobie osobę, na której wyżywa frustrację i akurat musiała mu czymś podpaść już na samym początku. Uwagi w jej kierunku, przytyki, obraźliwe komentarze skryte pod przykrywką korekcji jej postawy stały się elementem jej porządku  (…)

Ostatni Cios Prolog

-Jesteś zwykłą dziwkom! -krzyknął, kopiąc ją w brzuch, odwrócił się i po prostu odszedł. Emily zamknęła oczy i próbowała sobie przypomnieć chwilę, w których była szczęśliwa z Olafem. Wszystko było dobrze, dopóki nie zaczął brać narkotyków, najpierw zaczęli się kłócić, potem zaczął się na niej wyżywać, gdy coś poszło nie tak w pracy lub na spotkaniu z klientem. Czasami nawet wystarczył słabo doprawiona zupa, żeby się zdenerwował. (…)

Twoim lub jego śladem 5

Weszłam do łazienki, załatwiłam potrzeby fizjologiczne, umyłam ręce i spojrzałam w lustro. Wyglądałam słabo, zaczerwienione i podkrążone oczy , dobrze , że pomalowałam rzęsy wodoodpornym tuszem inaczej wyglądałabym gorzej. Przemyłam lekko twarz i wyszłam z pomieszczenia. Zaczęłam kierować się do stolika, jednak zobaczyłam, że ktoś już zajął moje miejsce…Przeszłam obok stolika i choć słyszałam nawoływanie  (…)

Jutro będzie lepiej. 6

Spoglądam w oczy Matta, płacząc jak dziecko, jak nastolatka z rozdartym sercem. Dopiero teraz zdałam sobie sprawę że śmierć przychodzi kiedy chce i nie miałam na to wplywu. Śmierć zabrała mi to co kocham i będę kochać. Śmierć zabierając Olafa pochłonęła moją duszę. Tracąc jego straciłam wszystko. Czuję ucisk w moim sercu i to jak bardzo mnie ranią łzy. Nie płaczę dlatego że go nie ma. Tylko dlatego że nie powiedziałam  (…)