NIE POZWÓL MI ODEJŚĆ. ROZDZIAŁ X

Nastał ranek. Po wczoraj jakoś nie mam zaufania do Kacpra. Jestem uprzedzona i niechętnie daję się namawiać na cokolwiek. Nie sądziłam, że on może mówić o tym tak spokojnie. Nie mówił mi wcześniej o swoich dawnych rozbojach, bo to niby dla niego już nie ważne, ale dla mnie ważne. Poza tym gdybym wiedziała, na pewno bym się nie pchała w ten szybki związek. Przez cały czas ograniczałam się w rozmowie z nim, a on nie  (…)

Ostatnie wspomnienie. Rozdział 6

Jest niedziela popołudniu, właśnie jedliśmy obiad z Tatą i Danielem. Oczywiście nie obyło się bez żartów z ich strony na temat wczorajszego wieczoru. Miałam dość już ich docinek, ale musiałam je dzielnie znosić. Od wczoraj rana ciągle nurtuję mnie jedno pytanie : Gdzie byli ? Zawsze mówili mi gdzie jadą i po co. Miałam wrażenie, że coś ukrywają. Z zamyślenia wyrwała mnie ręka Daniela, którą pstrykał mi przed oczami. (…)

NIE POZWÓL MI ODEJŚĆ ROZDZIAŁ IX

Mijały dni. Po dwóch tygodniach wypuścili mnie ze szpitala, ale w domu za to mam bardzo uważać. Z tej racji mama wzięła mnie do siebie. Tata się dowiedział, jest na mnie zły, ale stara się nie mieszać i ze mną nie rozmawiać. Po południu wyszłam na spacer pod okiem Jurka. Był blisko, a ja starałam się nie zwracać uwagi. Czułam się dziwnie i nie wiem po co to wszystko. Powiedział mi że Kacper brał udział w wyścigu za porządną  (…)

Ale to przyjaciółka. 5

W sobotę jak zwykle obudził mnie Bruno, pogłaskałam go za uchem, a następnie zwlekłam się z łóżka. W kuchni spotkałam moją mamę, która jak zawsze spieszyła się do pracy. Przed wyjściem wymamrotała coś jeszcze, że dziś nie wraca do domu, ale nie do końca ją zrozumiałam. Machnęłam na to wszystko ręką i usiadłam naprzeciwko telewizora wraz ze śniadaniem. Nadrabiając nowości muzyczne usłyszałam dzwonek do (…)

Dar XVIII Ostatnia

Przez trzy dni z nim nie rozmawiała. Była zraniona, dusza jej cierpiała. Miała wiele pytań, chciała nieraz go usprawiedliwić, ale widok, który zastała zaledwie kilka dni temu wciąż powracał w jej głowie. Miała ochotę go znienawidzić, miała ochotę uciec po raz setny od nazwiska Sanchez, a przecież w tą sobotę miał odbyc się ich ślub, na co westchnęła Kiera. Trzy dni go nie widziała, nie słyszała i nie czuła, a czuła się jak kwiatek bez  (…)