<!– Quku 160 x 600 Wszyscy ludzie nadal dążyli do swojego celu, przechodzili tą samą drogą co zawsze. Dla mnie tym razem ta droga była wyjątkowa.Zastanawiałam się dlaczego nikt nie zwraca na mnie uwagi. Aż do momentu gdy uświadomiłam sobie, że po prostu czas i życie nie stanęło w miejscu dlatego, że ja byłam chora. Po wizycie u lekarza miałam ochotę pójść tam gdzie nikt mnie nie znajdzie. Wiedziałam o tym, że z każdym dniem może być gorzej. Ale wróćmy do początku.
Mam 17 lat i marzenia jak każda dziewczyna. Moim marzeniem było dotrzeć do najważniejszego celu niestety z moim stanem zdrowia wszystko legło w gruzach. Opowiem wam też nie tylko o chorobie, ale i o moim chłopaku. Tomek bo tak ma na imię mój chłopak, był przy mnie zawsze i wszędzie, rodzina tak samo.
Moja choroba hmmm nie przeżyłam nic gorszego. Najbardziej bolało gdy każdy się litował, to przybijało mnie coraz bardziej. Nie chciałam litości, chciałam żeby każdy traktował mnie tak jak zawsze. Moja choroba trwała przez 5 miesięcy. Z każdym dniem czułam się jak roślina, jeśli nikt się o mnie nie zatroszczy, umrę. Pierwszy raz w szpitalu był najgorszy, było mi słabo, mało pamiętam, ale wiem, że Tomek przy mnie siedział. Jeśli chodzi o niego, poznaliśmy się nad jeziorem, od którego nie daleko mieszkałam, zresztą on też. Widywaliśmy się codziennie, na początku to była wielka przyjaźń, ale potem narodziła się miłość!
W czasie mojej choroby nie mogliśmy się widywać często, on miał naukę, ja byłam chora. Byłam czasami tak wykończona różnymi zabiegami, że wyżywałam się na Tomku mimo, że nic nie zrobił. Dziwię się jak ze mną wytrzymywał podczas mojej choroby. Pewnego dnia Tomek przyniósł mi książkę pt. ”Oskar i Pani Róża”. Z zaciekawieniem czytałam tą książkę, pomyślałam Oskar też był chory, ale mimo tego nie poddał się !
Chciałam napisać również list do Boga, więc napisałam :

”Drogi Boże ”
Zabierz mnie stąd, jak najszybciej, jak najdalej od tych wszystkich cierpień !

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Nie byłam w stanie napisać więcej!
Do dziś dziękuję Bogu za każdy dzień, który mi daje.
Bardzo łatwo jest się poddać i odbić się od dna !
Ja się odbiłam i teraz jestem szczęśliwa, że jestem zdrowa !
Korzystajcie z życia jak tylko możecie. <!– Tagi

<!– // Tagi <!– Lubie to

<!– // Lubie to <!– Box Inne

<!– // Box Inne