Miłość czy śmierć? 2

– Marcela – popatrzyłam na niego spod opadającej mi na oczy grzywki. – Obiecaj mi jedną rzecz – przytaknęłam lekko głową nie wiedząc co mnie czeka. – Nie rób tego nigdy więcej. Proszę.
– Dobrze – otarłam łzy i popatrzyłam na Damiana. – Dla ciebie zrobię wszystko – uśmiechnęłam się lekko i złożyłam na jego ustach pocałunek.
– Wiesz, że cię kocham, prawda? – uśmiechnął się do mnie.
– Wiem to misiek – odwzajemniłam uśmiech. – Ja ciebie też kocham (…)

Miłość czy śmierć?

– Marcela! Dziewczyno, do cholery jasnej co ty robisz?! – wyrwałam się z transu i spojrzałam w prawo, na moje drzwi do pokoju.
– Damian! Idź stąd! – zerwałam się z łóżka i wypchałam go za drzwi, zatrzaskując je mocno.
– Marcela! – krzyczał tak głośno, że było go słychać w całym domu. – Otwórz te drzwi albo możesz mnie wiecej nie zobaczyć.
Nie lubiłam jak mnie szantażował. Wiedziałam, że może pójść i nie ujrzę go wiecej. Uległam. Spuściłam rękawy bluzy i usiadłam na łóżku.
– Otwarte – powiedziałam od niechcenia i podciągnęłam kolana pod brodę (…)

Doceń to co masz cz 2

Połowa lipca juz minęła. Ona caly czas spędzała u siostry opiekujac sie siostrzenica. Była szczęśliwa. Lecz jej szczęście juz za kilka dni miało sie skończyć. Tak oto nadeszła niedziela 30 lipca 2006 roku. Od samego rana miała dziwne przeczucie zeby jechać do domu. Koło 10 poprosiła szwagra zeby pojechali do jej domu. Zgodził sie. Gdy tylko weszła pierwsze o co zapytała mamy to czy jest brat. Mama tylko odpowiedziała ze pojechał jakieś pół godziny temu. W jej myślach pojawiło sie jedno zdanie. Za późno. Lecz wtedy nie wiedziała jeszcze na co. Miała sie tego  (…)

***IMMORTALIS*** 24

„Przez okno wpadało dużo światła do przytulnej ,czystej kuchni. Dziewczyna stała oparta o blat stołu i wyglądając przez okno ,delikatnie gryzła słodkie jabłko. Sok spływał po kącikach jej ust ,lecz ona nie pozwalała mu daleko spłynąć i ścierała go dłonią. Ubrana była jedynie w białą ,męską koszulę ,przez którą prześwitywało nagie ciało. Jej długie ,jasne włosy były w nieładzie ,a oczy lśniły. To wszystko sprawiało ,że wyglądała bardzo pociągająco. Odwróciła się i oparła biodrem o blat ,tak że była naprzeciw okna. Jej pośladki wyglądały (…)

***IMMORTALIS*** 22

Siedział ze spuszczoną głową i zmęczonymi oczami. Wyglądał na padniętego i załamanego. Byli w zwykłym ,ludzkim szpitalu. Ona leżała blada i nieobecna. Lekarze nie wiedzieli co jej jest. Jej ciało nie wykazywało żadnych oznak życia poza bijącym sercem. Była więc niezwykłym przypadkiem ,okazem wyjątku ,sprzeczności tego świata. Patryk zadzwonił po pogotowie ,gdy nie mógł jej ożywić. Nawet ten bolesny proces nie przywrócił jej oddechu ,nie otworzył pięknych ,szarych oczu. Zaczął panikować ,jedyną nadzieją  (…)