A zaczęło się to tak … Chodziłyśmy do jednej klasy już 4 lata, nie rozmawiałyśmy za często, nie lubiłyśmy się i tyle. Ale pewnego dnia coś się zmieniło, zaczęłyśmy się rozumieć, spędzać ze sobą czas, nie wierzyłam w to co się dzieje, ale zaprzyjaźniłyśmy się, po pewnym czasie była dla mnie jak siostra, kochałam ją . Każdy dzień z nią był dla mnie czymś ważnym uważałam, że to będzie przyjaźń na całe życie.
Jeździłyśmy razem wszędzie, wiedziała o mnie wszystko a ja o niej … Jednak mimo moich nadziei, po 2 latach traciłam ją każdego dnia coraz bardziej. Zaczęła mnie obwiniać o wiele rzeczy, znalazła inne przyjaciółki …
To było już pewne, że ją straciłam … Długo się z tym nie mogłam pogodzić, ale w końcu zrozumiałam, że nie odeszłaby ode mnie gdyby była naprawdę moją przyjaciółką ;( .