{"id":2889,"date":"2021-09-11T02:48:34","date_gmt":"2021-09-11T06:48:34","guid":{"rendered":"https:\/\/www.quku.org\/dametka-a-opowiadania\/"},"modified":"2021-09-11T02:48:34","modified_gmt":"2021-09-11T06:48:34","slug":"dametka-a-opowiadania","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/www.quku.org\/dametka-a-opowiadania\/","title":{"rendered":"Dametka.a – Opowiadania"},"content":{"rendered":"
Zbi\u00f3r opowiada\u0144 i historii otagowane jako “Dametka.a” <\/a> <\/p>\n \t\tCinderella – Rozdzia\u0142 2<\/a><\/p>\n Dochodzi\u0142a 22 kiedy sko\u0144czy\u0142am zmywanie stolik\u00f3w i mycie pod\u0142ogi, ludzi uby\u0142o, a w okolicy zapanowa\u0142a cisza. Mo\u017cna by powiedzie\u0107, \u017ce wszyscy zasn\u0119li i mam na dzisiaj wolne – nic bardziej mylnego ! To tylko cisza przed burz\u0105… Ju\u017c za oko\u0142o godzin\u0119 kafejka zape\u0142ni si\u0119 od nowa – jest to czas ta\u0144szych posi\u0142k\u00f3w, z kt\u00f3rych ludzie korzystaj\u0105 tak d\u0142ugo i w takich ilo\u015bciach jakie tylko zdo\u0142aj\u0105 pomie\u015bci\u0107… Zabawne jak na zwyk\u0142ego (…)<\/p>\n \t\tCinderella – Rozdzia\u0142 1<\/a><\/p>\n Zej\u015bcie do kuchni wprost z mojego male\u0144kiego pokoju na strychu zaj\u0119\u0142o mi chwil\u0119 d\u0142u\u017cej ni\u017c si\u0119 tego spodziewa\u0142am. – Fiona wo\u0142a\u0142a\u015b mnie? – za\u0142o\u017cy\u0142am kosmyk w\u0142os\u00f3w za ucho – Tak – ,,kr\u00f3lowa ciemno\u015bci” spojrza\u0142a na mnie – Jad\u0119 na odsysanie t\u0142uszczu, p\u00f3\u017aniej na solarium, wr\u00f3c\u0119 p\u00f3\u017ano a wi\u0119c prace domowe wykonasz (…)<\/p>\n \t\tCinderella – Short Story<\/a><\/p>\n Amy Jonson do 8 roku \u017cycia mieszka\u0142a ze swoim owdowia\u0142ym ojcem w Kalifornii. Jej ojciec otworzy\u0142 bar, kt\u00f3ry nazwa\u0142 swoim imieniem. Pewnego dnia w barze pozna\u0142 swoj\u0105 przysz\u0142\u0105 \u017con\u0119 \u2013 Fion\u0119. Niestety ju\u017c rok p\u00f3\u017aniej zgin\u0105\u0142 w wypadku samochodowym. Poniewa\u017c nie znaleziono testamentu Hala (…)<\/p>\n \t\t– Dwa Oblicza – Rozdzia\u0142 .3. –<\/a><\/p>\n Czy on naprawd\u0119 s\u0105dzi, \u017ce g\u0142upie przepraszam za\u0142atwi spraw\u0119? – Spoko – powt\u00f3rzy\u0142am, poniewa\u017c patrz\u0105c na tego zagubionego ch\u0142optasia, nie mog\u0142am dostrzec ani krzty zrozumienia czy ch\u0119ci odpowiedzi… – Ale nie s\u0105dzisz chyba, \u017ce przepraszaj\u0105c mnie zagwarantujesz sobie nietykalno\u015b\u0107? – w\u0142o\u017cy\u0142am w te s\u0142owa tyle pewno\u015bci siebie ile tylko zdo\u0142a\u0142am unie\u015b\u0107! (…)<\/p>\n \t\t– Dwa Oblicza – Rozdzia\u0142 .2. –<\/a><\/p>\n – Hej Ty! Zaczekaj ! – ch\u0142opak nie zwraca\u0142 na mnie uwagi, wi\u0119c zawo\u0142a\u0142am raz jeszcze – Zaczekaj ! Odwr\u00f3ci\u0142 si\u0119, pilnuj\u0105c by kaptur nie spad\u0142 z jego g\u0142owy – M\u00f3wisz do mnie? – powiedzia\u0142 marszcz\u0105c brwi – Tak, do Ciebie – podbieg\u0142am do niego i kiedy ju\u017c pokona\u0142am delikatn\u0105 zadyszk\u0119 zacz\u0119\u0142am m\u00f3wi\u0107 dalej – Pami\u0119tam Ci\u0119 z wypadku (…)<\/p>\n