Rozdział 1

Była głucha, ciemna noc. Mgła z minuty na minutę rosła coraz bardziej. Było późno większość ludzi dawno spało. A ci, którzy nie spali, nie zwracali uwagi na dziewczynkę błąkającą się samą na ulicy. Marta, bo tak się nazywała dziewczynka, miała problemy w rodzinie, rodzice jej pili i nie interesowali się córką, która w nocy po ulicach chodziła w nocnej koszuli z bardzo widoczną na niej plamą. Widać było gołym okiem, że dziewczynka jest zaniedbana. Miała jasne blond włosy i oczy, które świeciły jak perły. Bił od niej jasny blask, była jak anioł. Szła ze strachem przez uliczkę, która była jej znana, świeciły się latarnie, lecz pomimo tego było ciemno. Marta była zrozpaczona, nie miała siły wracać do domu gdzie zastała by pijanych rodziców. Była bardzo mądra i dorosła jak na ośmiolatkę. Myśląc nad swoją rodzinną sytuacją Marta dodarła na koniec ulicy. Do miejsca gdzie chciała dojść została jej tylko jedna uliczka do przejścia, która była koło lasu i nie było na niej żadnej latarni. Marta szła dalej nie przejmując się ciemnością, która panowała przed nią i za nią. Szła nie pewnie jej myśli wirowały ku lęku. Jej wyobraźnia płatała jej figle. W końcu była skłonna do ucieczki, lecz nie wiadomo, dlaczego tego nie zrobiła. Po paru minutach usłyszała szelest, serce biło jej coraz szybciej. Marta bardzo się bała, ale nie było odwrotu. Czuła czyjąś obecność koło siebie, patrzyła się w głąb czarnego lasu, lecz nikogo nie widziała. Nagle usłyszała szczekanie psów oraz płacz dziecka. Nagle z lasu dochodziły straszne dźwięki, które źle działały na jej psychikę oczywiście dźwięki były tylko wyobraźnią Marty. Zaczęła uciekać, ale słyszała jak ktoś biegnie za nią. Kiedy się odwróciła nikogo nie widziała. Panowała wtedy straszna mgła, wiatr wiał bardzo mocno, było zimno i strasznie. Poczuła czyść oddech na szyj. Łzy leciały jej po policzkach, strasznie się bała. Poczuła nagle, że ktoś łapie ją za tułowie i zaczyna całować po szyj. Dziewczynka próbowała się wyrywać, lecz mężczyzna nie dawał jej na to szans Wypowiadał jej do ucha okropne słowa. Popchnął ją na ziemie, Marta się wywróciła. Położył się na nią i zaczął obrywać z niej zaplamioną koszulę, zdjął jej bieliznę. Zaczął szepcząc jej do ucha, że jest piękna jak anioł i ma piękne ciało, które mu się bardzo podoba i go podnieca. Ona płakała i bardzo głośno płakała. Kiedy powoli zaczął się rozbierać Marta wiedziała, co ją czeka. Już nie chciała żyć. Był znawcą w tych sprawach, miał do czynienia często z dziećmi, które wykorzystywał seksualnie. Dla tak małej dziewczynki była to tragedia ona bardzo płakała a on był zadowolony, ponieważ miał następną ofiarę. Marta krzyczała, lecz miejsce, w którym to się działo było daleko, od jakich kolwiek domów i ludzi. Była przerażona tym doznaniem, które zmieniło jej życie na zawsze. Marta próbowała się broni, za każdą próbę obrony dostawała w twarz. Kiedy minęły dwie godziny męki, bólu i strachu, zostawił ją samą szepcząc jej do ucha, jaka to była dzielna i najlepsza, że wszystkich jego wcześniejszych przypadków. W końcu odszedł, a ośmiolatka została sama, goła leżąca na zimnej i mokrej ziemi. Leżała tak bardzo długo płacząc. <!– Tagi

<!– // Tagi <!– Lubie to

<!– // Lubie to <!– Box Inne

<!– // Box Inne