Może kiedyś I – Wprowadzenie
(Miłosne)

Był obok. Odkąd pamiętałam. Przystojny, wysoki brunet o postawnej sylwetce. Właśnie on. Pomimo tego nie widywałam go często. Czasem tylko raz na miesiąc. Wiedziałam o nim niewiele. Nie znałam jego stylu życia. Pozostawał dla mnie zagadką. Ciekawił mnie. Chciałam go poznawać. Każdego dnia coraz bardziej. Podobał mi się. Jednak najbardziej podobało mi się jego spojrzenie. Miało w sobie pewien magnetyzm. Coś w rodzaju przyciągania. Każde jego (…)

Niepoprawny książę XXV
(Miłosne)

Przed otwarciem oczu potrzebowała chwili. Chciała pierw sobie przypomnieć, co działo się wcześniej. Dom, śmieci, Cole, Logan!. Na ostatnie wspomnienie otworzyła gwałtownie oczy i pożałowała. Wpadające światło z zewnątrz oślepiało ją, na co drgnęła. Byli bezpieczni, była już w szpitalu. Zemdlała?. Rozejrzała się po sali, w końcu dostrzegła jego. Osobę, którą chciała ujrzeć, jako pierwszą. Był zmartwiony i zdecydowanie kochany (…)

Niepoprawny książę XXIII
(Miłosne)

– W końcu, moja dziecina szczęśliwa – stwierdził, obejmując brunetkę wesoło, na co uśmiechnęła się wypuszczając dym. Na ramionach miała założony płaszcz, który właśnie poprawił jej, jak opiekuńczy ojciec – Nie mogę doczekać sie wesela, szefowo – powiedział entuzjastycznie.
– Ohh, nie rozpędzaj się tak, Marcel – rozweseliła się – Ale masz rację nie sądziłam, że to możliwe, że będę kiedykolwiek, tak szczęśliwa. – przyznała  (…)

Niepoprawny książę XXI
(Miłosne)

Wyobraźnia płatała figle. W swojej wizji miał ją na pięknym kobiercu w śmietankowej, jedwabnej sukni. Stała uśmiechnięta szczęśliwie wpatrujące się w obce oczy, w cudzą twarz. Stał, patrzył i nie mógł już nic więcej zrobić. Potrząsnął gwałtownie głową, następnie widział szybko przewijający film, składający się z ich historii. Od początków kłótni, po pierwsze naturalne rozmowy, po chwile słabości, pierwszy pocałunek, pierwsze bliskie zbliżenie (…)

Niepoprawny książę XIX
(Miłosne)

– To znaczy, że chyba przygotowuje go na przyszłość – pogładziła jego policzek czule, po czym nieco mocniej przycisnął go do jej dłoni. Była w tym taka dobra, w miłości, w kochaniu go, że go to przerażało – Gdy byłam w wieku Liama, potrafiłam grać już w pokera, moja mama twierdziła, że to pomoże mi w mądrych wyborach, których nie cofnie się już – wyznała, na co zaśmiali się (…)