Ja cię kocham.

Hej tu Emilka.To moja prawdziwa historia.W przedszkolu chodziłam do klasy z pewnym Szymonem.Wtedy byliśmy najlepszymi przyjaciółmi :Gdy poszłam do zerówki nasz kontakt się rozpadł : Ale wszystko zmieniło się w 1 klasie…Nie mogłam uwierzyć że to on 🙂 Od tego czasu myślałam o czymś więcej niż przyjaźni : On chyba też.To była dziecinna miłość.mieliśmy przecież wtedy po 8 lat.W walentynki dawał mi kartki,kwiaty.Przez  (…)

Niewidzialna, rozdział 1- rozkwitnięty nagietek

Zeskoczyła powoli, delikatnie opadając jak piórko. Dotknęła gołą stopą białej powierzchni. Nic nie poczuła. Śnieg, pozornie tak zimny, jednak nie dla niej. Ile to już minęło? Dwa, trzy, a może pięć lat? Nie potrafiła zliczyć. Otrzepała swą lnianą suknię. Zakręciła się w koło. Materiał tańczył wraz z nią. Płatki przelatywały przez jej ciało. Biała pierzyna przywoływała jej wspomnienia. Kiedy to ona była szczęśliwa. Kiedy każda nawet  (…)

Miłość szczęśliwa lecz bez happy ednu

Hej mam na imię Lara. Opowiem wam historię z życia wziętą. Wszystko zaczęło się 7 lata temu . Szłam właśnie do nowej szkoły było to konieczne ponieważ się przeprowadziłam szłam do 3 klasy gimnazjum. Pierwszego dnia w szkole poznałam Dominikę fajnie mi się z nią rozmawiało. Pewnego dnia poprosiła mnie żebym zadzwoniła do jej brata i poprosiła go o przyjście pod naszą szkołę. Dominika poprosiła mnie o  (…)

Rozum czy serce cz. 3

– Naprawdę nie widziałeś? Nigdy nie zastanawiało cię dlaczego nie chce żebyś mnie całował? Nie zauważyłeś, że coraz trudniej jest mi odmawiać ci pocałunków? Może nie powinnam ci tego mówić, ale być szczera. – Łzy napłynęły mi do oczu. Nie chciałam, żeby widział, że płaczę. Więc chciałam odejść jak najszybciej. – Wiem co do mnie czujesz, nie musisz udawać, że jest inaczej (…)

Smutne, ale prawdziwe

Mam na mię Ania i mam 15 lat. Wiem jestem młoda ale już smutna i zmęczona życiem :C Nigdy nie myślałam o samobójstwie bo zawsze uważałam że samobójcy to tchórze no i niestety wiedziałam że zazwyczaj zostawiają tym żyjącym ludziom pełno zmartwień i kłopotów. Ale nie o tym chciałam napisać… Zacznę od tego, że powinnam być szczęśliwa z tego co mam. Mam (podobno) kochającą rodzinę i przyjaciół. Dlaczego napisałam  (…)