Dziewczyna o śnieżnobiałych włosach cz.1

-Słuchaj, jestem pewny, że jeszcze nie jesteś gotowa, muszę także Ci o czymś uświadomić. Nie jesteś…- w tym momencie, upada na ziemię, jakby coś go powaliło. Przez chwilę siedzę oszołomiona, nie rozumiejąc, co się stało. Po krótkim momencie rzucam się przeskakując przez bar i szybko znajduję się przy kasztanowłosym trzydziestopięcio-latku, a po moich policzkach płyną gorzkie łzy. Z mojego serca zniknęło szczęście, zamieniając się w ból, smutek i gniew, przytulam się do powoli  (…)

Nie chciałam tego …przepraszam. Część 2.

Przepraszam nie chciałam żeby tak to wyszło. Nie chciałam żeby on się zabił. Ja tylko chciałam żeby on cierpiał tak jak ja. Chyba mi się to udało aż za bardzo. To wszystko moja wina. On prze zemnie umarł. To wszystko moja wina. Nigdy tego sobie nie wybaczę , będe miała poczucie winny do końca mojego życia . ” Nie wiem co się ze mną dzieje nie moge się ogarnąć przecież mam zajebistego chłopaka Michała i jestem przy nim szczęśliwa i on mimo że tylko spędził ze mną nowy rok pomógł mi  (…)

Magdalenka

Stoję pod krzyżem. Krople krwi, zmieszane z potem ściekają po mej twarzy. Tam łączą się ze łzami. Ostatecznie opadają na me stopy i ubitą życiem ziemię. Jestem znów samotna. Towarzyszą mi Ci, którzy bez jego wsparcia i opieki, podnieśliby pierwsi kamień. Byłabym niczym. Obrócona w nic. Ciało, kości, z czasem –proch. Organika życia.
Patrzę dziś w niebo. Widzę jego ukoronowaną bólem twarz. Tak bardzo chciałabym go jakoś pocieszyć, otrzeć włosami łzy, delikatnie wtulić się w tak silne ramiona (…)

Przyjaciel, a miłość. Smutek i śmierć

Pewnego słonecznego dnia, dziewczyna zadzwoniła do swojego przyjaciela i poprosiła o spotkanie. Niestety, przyjaciel oznajmił jej, że nie mogą się spotykać, ponieważ jego koleżanka, w której jest zakochany nie życzy sobie tego. Dziewczyna była w rozpaczy. Wróciła do domu. Była to godzina 22 . Zmyła makijaż, uczesała włosy w koka, nałożyła słuchawki gdzie leciała smutna piosenka i płakała. Po tygodniu zobaczyła go idącego w jej kierunku. Była uśmiechnięta i nie zwróła uwagi na to, że ją woła (…)

Nowe zycie

I podaja kobiecia, ktora delikatnie bierze mnie na rece. Patrze na nia. Te same rude wlosy, te same bure oczy, ten sam usmiech. Wyglada tylko troche starzej, juz nie jak nastolatka, ale dorosla kobieta. Wiec to tak wyglada smierc. Kim teraz jestem? Czy nadal tamta mna, ktora dzgnieta nozem wykrwawila sie na smierc na Warszawskim placu? A moze nowa mna, z nowym cialem, bez mrocznej przeszlosci, za to z przyszloscia? Nie wiedzialam tego. ||Jedyne czego bylam pewna to tego, ze (…)