Ja i Kamil sąsiedztwem byliśmy od ponad roku. Nigdy zbytnio na siebie nie zwracaliśmy uwagi. Aż do dnia kiedy spotkaliśmy się na imprezie. Ja byłam z koleżanka jako że ani ja ani ona nie miałyśmy chłopaka miałyśmy zamiar jakiegoś wyrwać. Traf chciał, że trafiłam na Kamila. Poprosił mnie do tańca i tak razem spędziliśmy czas do północy. Zdawałam sobie sprawę z tego, że on mam narzeczona. Ja natomiast w tamtym czasie byłam samotna. Miło mi się z nim rozmawiało i w ogóle fajny z niego chłopak. Aż w końcu nawet nie wiem kiedy wymieniliśmy się numerami telefonu i zaczęliśmy ze sobą pisać.. niestety potajemnie przed narzeczoną Kamila.
W końcu umówiliśmy się na spacer, chciałam na niego zabrać swoja kumpele ale po głębszym zastanowieniu się postanowiłam iść sama, żeby w końcu narzeczona Kamila się nie dowiedziała o naszym spotkaniu. Po dłuższych rozmowach dowiedziała się ,że Kamil zostanie tatą. Nie był zbytnio tym zachwycony i wtedy powiedział, że żałuje , że mnie wcześniej nie poznał i, że szkoda , że nie możemy być razem (z wiadomych przyczyn).
Niestety wszystko potoczyło się szybciej niż myśleliśmy w pewnym momencie Kamil mnie pocałował a ja odwzajemniłam ten pocałunek. Po pewnym czasie narzeczona Kamila z nim zerwała nie chciała z nim być chociaż była w ciąży.Wtedy ja i Kamil chcieliśmy dać sobie szanse ale niestety doszliśmy do wniosku , że lepiej będzie jak nie będziemy się spotykać i tak postanowiliśmy przestać ze sobą pisać. Żadne z nas długo nie wytrzymało, Kamil napisał pierwszy. Powiedział, że tęskni i że brakuje mu mnie.
Ale powiedziałam, że będzie lepiej jak nie będziemy ze sobą gadać. Takie sytuacje powtarzały się kilka razy. Chociaż wiem, że Kamil mnie kocha to i tak za miesiąc weźmie ślub a za dwa miesiące zostanie tatą. Gdy tylko mnie widzi zawsze ze mną pogada i mówi że strasznie za mną tęskni i gdyby nie dziecko to ten ślub brał by ze mną…