List pożegnalny

“Od miesiąca czuję się źle. Jestem przygnębiona , nie mam motywacji, nie uśmiecham się, zamiast uśmiechu na twarzy, lecą mi łzy . Nie mogę spać, budzę się co noc i zaczynam płakać i wiem, że kiedy zasnę i obudzę się będzie tak samo. Przed znajomymi udaje , że jest wszystko w porządku, ale nie jest . Powoli to mi się już nie udaje.

**********
Nienawidzę swojego ciała, każdej sekundy życia . Pomimo , że mam dopiero 14 lat gadam może i bzdury dla innych, może mnie nie rozumieją. Na pewno nie rozumieją, bo nikt nie wie co się ze mną dzieje, ja już sama nie wiem co jest nie tak ze mną. Ludzie mówią, że będzie dobrze bo to nie ich problem nie wiedzą co czuje osoba jak ja .

**********
To już się robi męczące, wydawało mi się że wszystko nabiera sensu, ale jak widać myliłam się. Coraz więcej płaczę, nie mam siły na dalsze rozdziały w życiu. Czuje się nie potrzebna, wszystko mnie denerwuje, mam ochotę wyjść i nie wrócić. Czasem mam taką myśl “Co by było gdyby mnie już tu nie było” ? Pewnie był by spokój dla nie których ludzi.

**********

Tak strasznie jestem głodna, ale nie mogę jeść. Nie mogę. Kiedy czuje głód idę coś zjeść, ale nie za dużo, bo czuje jak mi nie dobrze, jak jedzenie podchodzi mi do gardła, że zaraz zwymiotuję to co jem . Czasem jem bez końca i nie mogę się najeść. Jestem strasznie chuda nienawidzę swojego ciała i nienawidzę siebie.

**********

Chyba nadszedł już czas , żeby w końcu to zrobić. Zrobię coś dla siebie i dla innych. Zrobię coś od czego ludzie będą się cieszyć a mi ulży. Pozbędę się smutku, płaczu, głodu i siebie. Przepraszam wszystkich za krzywdy , za to że żyłam. Przepraszam, muszę odejść. Przepraszam.

**********

Kochana mamo , kochany tato . Nadszedł czas żebym się z wami pożegnała . Byliście wspaniałymi rodzicami, najlepszymi przyjaciółmi. Daliście mi dar “życie” niestety tego nie doceniałam i zmarnowałam ten dar. Bardzo was kocham, zawsze zostaniecie w mojej pamięci. Kocham Was! “

To znaleźli rodzice powieszonej córki w swoim własnym pokoju, zobaczyli jej pocięte , posiniaczone ciało …

Dodał/a: depresyjna. w dniu 13-08-2013 – czytano 2850 razy.

Słowa kluczowe:
opowiadania nastolatek
śmierć
męczarnia
nastolatkowie
depresyjna.

Kategoria:
Smutne historie

Dodaj komentarz →