Niewymowna cz.1

Weszłam do środka, a tam z mebli jedyne co zostało to drzazgi. Dywan był pokryty kurzem, który unosił się w powietrzu. Zawsze wysprzątana kuchnią była rozwalona na proch. Do moich oczu napływały łzy. Czułam się strasznie, wyjęłam telefon i wybrałam numer mamy. Stało się to czego się bałam usłyszałam jej dzwonek. Poszłam w jego ślady i zobaczyłam martwe ciało mojej mamy leżące przy łóżku. Chciałam pójść do niej, ale  (…)

Wigilia

Moc truchleje, a wiatr wieje, wieje, wieje ! Przechodziłem obok zamkniętego sklepu z wolnocłowymi pamiątkami, pod którym to sklepem siedzibę na ławce ma szczególnego rodzaju grajek, którego pamiętam jeszcze z czasów wczesnej młodości. Urzęduje tam zazwyczaj w godzinach wieczornych, bądź popołudniowych, zresztą na ogół nie przywiązuje do tego uwagi, tak do jego obecności, jak do czasu w ogóle, więc nie będę (…)

Powstanie.

Hania była sanitariuszką w oddziale razem ze swoją przyjaciółką Hania. Hania była bardzo ładna dziewczyną, była także bardzo odważna i bardzo lubiła być w centrum uwagi. Zosia z kolei była cichsza ale zarówno piękna. Jej głęboko niebieskie oczy, lekko zaróżowione usta i kredowo jasna cera oraz długie, gęste, blond włosy zaplecione w niezgrabny kłos sprawiały ,że wygląd Zosi przypomniał trochę lalkę. Zdawałoby się ,że z takim  (…)

Uczucie pustki II ( rozdział 1 )

Dwa lata temu wyprowadzili się z Polski do Ameryki, do Chicago. Arianie bardzo się tam spodobało, lecz nie mogła znaleźć żadnych przyjaciół, z resztą tak jak zawsze. Teraz miała przeprowadzić się do Gdańska, do jakiegoś nowo wybudowanego, nowoczesnego domu. Bardzo chciała zostać w Ameryce, gdyż spodobało się jej tam, ale i tak nie miała nic do gadania, ,,koniec, kropka” tak powiedział jej ojciec. Ariana liczyła na to (…)

WAŻNE INFO! MIKE ZAKŁADA BLOGA!

Jako iż tutaj opowiadania są dodawane w miarę długich odstępach czasu, postanowiłam założyć bloga. 😉
Będę tam prowadzić inne serie, niż “Łzy chorego”.
Znajdzie się trochę horroru, powieści psychologicznej, akcji, oczywiście nie braknie też romansu.
Zapraszam do czytania
Mike 😀 (…)